- “Birinci olmakla sonuncu olmak meğer aynıymış son nefeste”
Sınavdan büyük umutlarla dışarı çıkıyordu. Başarı kapıda bekleyen bir zemheri, bazı anlar ruhu okşayan özetler. Gözlerin hangi renkse ben o renk olayım gelecek dedi,içinde. Yakamoz sahteliğine başarı denizine yansımıştı, acı denizlerde dalgalarını artıyordu. Gülücüklerini, yıllar yılı sevinçlerini, sınırsız hayallerini
ilk kez akan göz yaşlarını bir kava dönüştüren sızı var yüreğinde.
Sınava girdiği okuldan dışarıya ilk adım attığında içinde garip bir acı hissetti. Sınavı o kadar güzel geçmişti ki içindeki acı etkilemiyordu. Boğaziçi Endüstri Mühendisliği kesin geliyordu.Bu güzel umutlarla eve gitti.Ailesi çok sıcak karşıladı.Annesine sarılarak uçuyordu yükü bitmişti.Sınavı çok ama çok güzel geçmişti.
Bu cümle tüm ailede sevinç rüzgarı estirdi. Doyumsuz güzellikleri vardır başarının, renk veriyor hayaller... Korkudan cesaretli gülüşler uçtu eve. En güzel anların öyküsünde yarınların ışığı düştü kalplere.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta