Kimlere kahrettin de sürgün ettin kendini?
Gurbetin rügârında soldurursun rengini.
Belki çok mutsuzsun, belki de çok dargınsın;
Gönülden değil ama, gözden uzak yerdesin.
İnsan olan hayatta bazen düşüyor derde,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta