Bir düş kurarım her gün batımında
Umutlarım belirir parlayan yıldızlarında
Rüzgarın alır götürür tüm kederlerimi
Çok uzaktaki o bütün ışığın kaynağına
İçinde gizli umut tohumları çıkar erimesiyle keder meyvelerinin
Nereye düşüp hangi yalnız ağaca yoldaş olacaklar kim bilir?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta