Kederim Şiiri - Ziver Yelboğa

Ademoğlu çiğ süt emmiş
Değer kıymet bilmez imiş
Sevdim der kandırır
Sonra baksan ,hepsi yalan imiş

Kendimi çorak arazide gül sandım
Bir garip serapmış, aldandım
Görmezmiş gözüm ,yalanı hakikat sandım,
Başkası değilmiş , en sonunda ben yandım.

Gülistanda biten değersiz bir otmuşum,
Olsam bile yokmuşum ,
Herkes kaderine yürür gider,
Kervan geçmez bir yolmuşum ,

Bir garip 'Çoban'ım,olmam kimseye yük,
Görünmem, bakar görürler küçük,
Kırgın değilim ,teselli istemem
Amma kederim , yaşımdan büyük.

Sanmayın, bu gelip geçebilecek bir buhran,
Yok, alaca sessizlikte çığlığımı duyan,
İki dostum var anladım
Biri kaderim,biri Yaradan