Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Çoğalan bir şey yok
"Keder" dışında...
Öyledir bazen
Zamana hükmedemeyince,
Ve de beklenen ne ise, gelmeyince...
Tebrikler şiire Gülay Hanım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta