Bir kaç gün güldürüyor sonra hep üzüyorsun,
Neden sen beni kader her an kahrediyorsun.
Gülüyorsun diyorum bazan seviniyorum,
Sonradan kan ağlayıp hüzünler yaşıyorum.
Çağlayan olup dolar gözyaşlarım gönlüme,
Yeter olsun çileler yaş dolmasın gözüme.
Dostça sevgiyle gelin huzurlu yaşıyalım,
Kırmadan gönülleri gelin mutlu olalım.
Sorgulayıp kaderi mahkûm etmeden önce,
Yargılarsan gönlünü varabilsen bilince.
Doludizgin dostluğa diyebilsek merhaba,
Kaderdeki acılar son bulmaz mı acaba.
Gönüllerde çağlayan olsun umutlarımız,
Kader acılarını silmeli yaşantımız,
Kederi sil kaderden bak gülerek yaşama,
Emanet bu canı gel hiç boş yere harcama.
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 22:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meziyet Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/20/kederi-sil-kaderden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!