Gündüz-gecə ovudum,
Gəlmir vecə, ovudum.
Axı necə unudum,
Bunca dərdi-möhnəti,
Xeyir soraqlı olaq,
Üeir yaraqlı olaq.
Necə maraqlı olar,
Sazla sözün söhbəti.
Tellərimdə dən közü,
Lal dilində mən sözü.
Sevinc, indi sən özün,
Ver kədərə töhməti.
29.04.2018
Kayıt Tarihi : 1.7.2018 10:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/01/kedere-tohmet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!