KEDER ŞİİRLERİ

Nice yıllar oldu
İkimiz ayrılalı
Gam keder ve acı
Artık bizimle
Hancı
..

En ağır keder
Bir gülücük kadar
Kısa
Yaşamı zorlaştıran
Sonsuzdan sorumlu
Tasa
..

sen düşlerinde bir gece,
pencere kenarında damlaları izliyorum.
aslında yağmur yağmıyor,
bulutlar keder mi yüklü ne
aslında sen.
damlalar gözlerime çarpıyor.
..

nerede gam nerede keder,
yüzü gülücükler saçıyor.
gördüğünüz bu adam ben miyim?
açında bakın,
gönül görülmeyen yerinden kırılıyor.
..

Karanlığın gözleri olmalı bunlar
Bana öylesine keder veren,
Gülmeyi, yaşamayı haram eden...
Anasını sattığımın dünyada öylesine sensiz,öylesine kimsesiz,öylesine hain
Öylesine kavurucu bir güneş altında bir hurma tanesi gibi kuruyan bendim, halada benim...
..

Civelek baba dedik cem eyledik,
Karaşarda hak yolu bir eyledik
Hoca mehmet söyledi biz dinledik,
Kalmadı gam keder gönülleri mest eyledik.
2013
..

DALIP GİDEN YORGUN GÖZLER
Yekpare hüzün, keder içindeyim yüreklerde.
Acı, yasaklı aşklarımda hüzünlü sesler,
Hüzünlü sözcüklerdi tutunduğum dal.
Uzaklara dalıp giden uykusuz yorgun gözler
..

Bir deli yosun dalgalanır mavi sularda.
Yaprak döken bir sonbahar gibi sanki
İçi keder dolu bir yalnızlıktır adı belki de
Gecenin gölgesinde parlayan bir yıldız gibi
Vurdukça yakamoz,yaşama inat edercesine dalgalanıyor
..

Geçmişini unutan insanın,
Geleceği olmaz.
Olsa bile acı,keder,üzüntü,hüzün
Çünkü her zaman geçmişten kalma bir şeyler
Vardır kalbinde.
Ve onlarla yaşamak zorundadır.
..

Geceler böler gündüzü.
Keder soldurur gül yüzü.
Paklamaz bu derya bizi.
Uslansa gönül uslanır.


Burhan GÜNGÖR
..

Kaldırımlar kalabalık, kapıda kader
Kaderler, karanlık kadar keder, kifayetsiz
Kanatlar kesik, kubbeler kırık
Kadar kadar kana karışıyorum, katmer katmer
Kotasız; kaç kere, kaç kez...
..

Gurbet akşamları pek acıymış
Yeni yeni anlıyorum meğer
O yorgunluk, o zahmet, o keder
Vatanımdayken baş tacıymış

Afyon-Evcilerli öğrencilerime
23.12.1997,Salı,Krasnagvardiyeski
..

pembe panjurlu hayallerim vardı yerini karabulutlar aldı.benimde bir zamanlar umutlarım, düşlerim vardı.hayattan beklentilerim vardı..şimdi nerede bilmiyorum bile. arıyorum ama bulamıyorum.yerini annemin hayalleri aldı. pembe panjurları varı. üstünü düşlerimle süslemiştim. kapatırdım panjurları içeri girmezdi karanlık. uzak tutardı düşlerim, hayallerim onları. bir gün biri geldi açtı panjurları kim yaptı bu kötülüğü bilmiyorum ama pembe panjurlarımın yerini annemin hayalleri aldı. çocukluk hayallerim vardı. ama sadece hayal olarak kaldılar.ben farkında olmadan olgunlaştım. dışarda top peşinde koşmam gerekirken ben annemin hayallerinin peşinde koştum. yoruldum ama dinlenemedim. ne zaman dinlenmeye kalksam bir el dürttü beni hep koş dedi doş annenin hayalleri yüksek. dahaönünde koşulacak çok yol var.hep koştum o yollarda arkamda pembe panjurlu hayallerimi bırakarak. koştum ben asla iyi olamadım ama. hep utanç kaynağıydım. ben ne zaman zirveye çıktığımı sansam zirve benden uzaklaşıyordu. yolun sonu yyoktu. yol kenarında suran pembe panjurlu hayallerime, kırmızı topuklu ayakkabıma hep baktım.yanlarına hiç gidemedim.çünkü koşulacak çok yol vardı. artık göremiyordum hayallerimi. kendi doğrularım yok oldu annemin doğrusunda koştum. hep gözyaşı hep keder bıraktım arkamda. bir gün gülemedim, gülmeye vaktim yoktu, eğlenmek yoktu. ne zaman gülsem annemin yolunda gerliyordum. pembe panjurlu hayallerim vardı. şimdi nerdeler acaba çağırsam gelirler mi annemin hayallerinin yanına gelmezler belki. unutmuşlardır beni belkide. pembe panjurlu hayallerim vardı. yerini uykusuz geceler, ağlamalar, umutsuzluklar aldı.birçok şeyi unuttum annemin doğrusunda mesela sewgi ne dekti bu. nasıl bir duyguydu yada gülmek yakışırmıydı bana, acaba kalemlerle topladığım saçıma bir parça umut durdururmuydu acaba dökülmelerini. ellerime bakıyorumda yaşıtlarımınkine hiç benzemiyor. onlarda da izi var bu benden uzak hayatın.hele gözlerim pembe panjurların arasından bakarken parlardı umutla. şimdi bakıyorumda aynada sadace karanlık dipsiz bir oda var gözlerimde, parlamıyorlarda sanki artık eskisi gibi. yüzüme bakıyorumda gülmeyince sanki bana ait değil. olsun benim pembe panjurlu umutlarımla süslediğim hayallerimin yerini anneminkiler alsın. annem mutlu olsun. benim kaybolan hayatım, gençliğim, umutlarım ve pembe panjurlu hayallerim olsun.....
..

Dipsiz ' im.
Sahte gölgeler kadar, renksiz.
Hiç umursamadığın cümlelerim kadar, sessiz.
Seni görecek olmanın verdiği keder yok mu, çaresiz.
Sessizliğin, İsrafil ' e " sur a gerek yok " der gibi..
..

Işıklarla,balonlarla,bayraklarla süslenmiş bir gençlik treniydi zaman
Rengarenk akıyorduk
Yalnızlığı yudumlarken sarhoş gemiler
basıp gitmek için son hazırlıklarını yapıyordu gece
İskelenin önünde sevgililerini bekleyen sevgililer vardı
Ve bir de çiçek satan çingeneler
yüzlerinde neşe gözlerinde keder
..

bilmediğim bir yolda
yıllardır yürüyorum
üzülüyorum belki
canımda yanıyor
kimse bilmiyor halimi
beni kimse tanımıyor
her akşamımda keder
..

Benimde Sizin Gibi Hüzünlendiğim Anlar Var
Ağır Ve Sürekli Tekrarlan Hüznüm
Beni Benden Alıyor Adeta
Ve Birer Kadeh Acı Ve Keder İçiyorum
Sonra Bir Şarkıyı Kendime Eşlik Ettiriyorum
Bu Dinlediğim Eser Bazen Aşık Mahsuni Şerif’in Olur
Bazen De Gülden Karaböceğin
..

Bütün sevenler terkeder,
Bir gün elbet birer birer,
Sonunda payına düşen,
Sonsuz ve acıklı keder.

(06.07.11 / Akdağmadeni)
..

sebepsiz yere
bu hayat neden çok nefret dolu?
neden senle uğraşmaya mecbur?
senin kıyından uzak
yok mu bir sahil?
keyfe keder bir yer.
..

YOL VER GİTSİN
Bir aşk için bu kadar ağlanmazki be gülüm
Kendini harap ettin öldürdün sen be gülüm
Dünya olmuş bir zindan o gözünde bir melek
Sen kendinde değilsin aşk gözünü kör etmiş
Sen kendinde değilsin seni alıp mum etmiş

..