Keder Pençesi Şiiri - Zennehar Yılmaz

Bir bahar ki ateşinde yandığım Bir sevda ki gülüşüne aldandım Bir kul değil nice kula baktığı Böyle bir yâri sevdim de yandım Açar sandım hasret penceresini Koydu yüreğime keder pençesini Yaban güle elim değdim de Elimde kaldı sancılı dikeni Öyle bir sevda çekmişim Ne yarası kapanır gönülden Ne kanı durur dikeni acıtan yerinden İşte bu deli sürek seni böyle sevdi..