Keder Esmere Yakışır Şiiri - Ahmet Leven ...

Ansızın karşıma çıksan, söyleyecek sözüm de yok.
Hepsini unuttum gitti, tıpkı güzel günler gibi.
Bir varmışsın, bir yokmuşsun; inan ki, hiç gözüm de yok.
Sanırım masallar bitti, tıpkı gençliğimiz gibi.
Ansızın karşıma çıksan, söyleyecek hiç sözüm yok.

Defterleri karalamak, toy günlerimin telaşı.
Ya da ismini kazımak, masum, mazlum ağaçlara.
Belki de bu çektiklerim, hep o güzellerin ahı.
Canlarını yaktım çünkü, değmeyecek hatırlara.
Defterleri karalamak, ham zamanların telaşı.

Esmerin yüzüne keder, bak nasıl da yakışıyor.
Levh-i mahfuzda yazılmış, hüznün garip tablosu bu.
Bunca şeyden sonra kader, bak nasıl başa sarıyor.
Biz doğmadan bahtımıza söyletilen şarkıdır bu.
Esmerin gözüne keder, bak nasıl da yakışıyor.

Bir mescidin avlusuna terk edilmiş yetim gibi.
Ağlamayı istiyorum, zira ben de terk edildim.
Zaman denen kuyudayım, korkumun görülmez dibi.
Hem de kalmak istiyorum, aptal gibi zevk edindim.
Bir caminin avlusunda terk edilmiş bebek gibi.