Efsun yağmurlarıydı göklerdeki , saçlarımızı ıslatan kederli bulutların hüzünleri
Ben ise o yağmurların altında hayal kırıklıklarımı çalıyorum piyanoyla
Parmaklarıma değen nefretin acısı var
Tüm notalar nefret ediyor benden
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta