Keder Ağacı Şiiri - Meltem Hilooğlu

Kadın geldi.

Ağacın yapraklarını okşadı
Hüznünü çıkardı bağrından yapraklara astı
Yeşerdiginiz yeter, kuruyun artık dedi

Dizlerinde birikmiş acıları çıkardı
Usulca bağladı ağacın gövdesine
Acılarımın gövdemde yeri yok dedi.

Esaretine hüküm veren,
Dimağına yapışan hezeyanları astı ağaca
Ayrılın artık benden dedi.

Yüreğinden sevincini çıkardı kadın
Serpiştirdi ağacın etrafına
Sizin sonunuz hep pişmanlık dedi.

Kadın ağacın köklerine uzandı
Gözünden süzülen yaşları damlattı
Kursağında çok şey birikmişti besbelli

Kadın hiçbir şey diyemedi.