Keder Şiiri - Oğuz Kılıç

Ah! kasvetli bir kabirle zuhreder keder..efsunkar bir
ormanda gölgemi göremeden; vızıldıyan küfürlerle
böğrüme görünmeden, milimetrik namlularla çok kalibre engerek
demir sağnağına dizecek beni anne..o an zincirinden boşanmış
gaddar giyotin gibi nuzleder ciğerime üniformasız ecel

puşt çiyanlar kumpastadır, o zehirli akrepler
pusu kurmuş kahroldum bu ateşçemberinde..ekseni
ateşlerle çevrilmiş puşt bin akrep, zerkedecek zehrini
panzehirsiz göğsüme..Yelkovanla akrebin dalaştığı
kadranda; mehil verin sayayım bari ondan geriye!

mermiler slowmotion merhametsizce; ikametgah belledi
yaylımateşinde beni..gasilhane ürpertisi buzdağladı gövdemi.
.merhametli dualarla ört anne üzerime, lacivert karanlığı
nevresim gibi ah..milimetrik dizdiler katranlara cüssemi;
haşarat hayvanların gaddar pençeleriyle..anne üniformasız,
apoletsiz bekledim müptezel bir ormanın başkentinde..yırtıcı
akbabalar pençeleriyle deşer,uğultuyla başlar ziftli cehennem..
biter başlar sırçaköşklü cennet hep..şehadet şerbetini mataradan
İçerken açılır mezarlığım yeraltlarına dek...

mezarlık ağaçlarının karanlık uğultusu,zonklar
şakaklarımda puhularsa dem çeker..Ah! kasvetli bir kabirle
zuhreder keder..kavurgan bir mevsimde Glayöllü Çelenkler,
efkarımdan fışkıracak gömüldüğüm yerde! ... efsunkar bir
ormanda gölgemi göremeden; vızıldıyan mermiler nufzetmiş
görünmeden; korkunç bir orman gibi uğuldama anne!
nasılsa şühedaya kahpe kurşun işlemez! …