Keder insanın yapısında,
İsterse, bir derdin olmasın.
İlk defa çıkış kapısında,
Ağlamışsın… çilen dolmasın!
Kader, keder yazarsa her gün,
Bu senin iç dünyan, kırılma.
Olmuşsan, iç dünyana sürgün,
Mutlu olmak için yorulma.
Ah, bir anlasan, dünya bomboş,
Atardın şu gamı üstünden,
Düzen bozuksa da hayat hoş,
Son öğüt sana, bu dostundan.
Hüseyin Celep
(Ankara - 1995
Kayıt Tarihi : 3.4.2006 21:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!