Keçiyi güderdi bizim yörükler

Sabah keçileri erkenden sürüp,
Dağlara giderdi bizim yörükler.
Kırda çobanlarla baş başa verip,
Keçiyi güderdi bizim yörükler.

Bir tehlike olursa onu görür,
O dağdan bu dağa keçiyle yürür.
Keçi sürüsünü kurtlardan korur,
Çobanlık ederdi bizim yörükler.

Seher vakti yaylada rüzgar eser,
Seyis olan teke insanı süser.
Baharda kırkıkla kılını keser,
Pıtırak diderdi bizim yörükler.

Yörüğün kuralı vardır yerince,
Keçiler gelir gün sona erince.
Sürüler ekine zarar verince,
Zararı öderdi bizim yörükler.

Yusuf dağ başında dolaşır mallar,
Yörükler keçi sürüsünü kollar.
Yoğurdu tuluğa koyarak sallar,
Ayranı tadardı bizim yörükler.