Yürürken bugün sessiz yollarında Keçiören'in,
Anılarda kalan o mesut günleri anıyorum.
Şimdi hırçın bir delikanlı edasıyla garibim,
Keçiören'i bir sevgili gibi kıskanıyorum...
Nedendir bilinmez böyle Keçiören'i sevişim,
Burada saklıdır ne varsa geçmişe dair her şey.
İlk aşkım ilk gözyaşım ilk acım ilk yaşam savaşım,
Hey, her şeyi unutan Keçiören sokakları hey! ...
Şimdi vuslat vaktidir anla, avut sinende beni
Ki, hatıralar bize bakıp gülücükler saçıyor.
Öylesine gönülden sevmiştik ki Keçiören'i,
Ne bırakmışssak geçmişte, hepsi burada yaşıyor...
(Ankara, 04.04.2004)
Ali Rıza AtasoyKayıt Tarihi : 10.6.2006 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
***Keçiören Şiiri*** anılarımdan bir kesittir.
TÜM YORUMLAR (2)