Keçiören'de gün batımı...
Sessiz sessiz ağlıyor içimdeki çocuk.
Yaralar kabuklaşmış dizlerimde,
O eski oyunlardan kalma birer anı,
Çabucak iyileşiveren her seferinde.
Şimdi ne yüreğimin bu dinmeyen kanı,
Ne de, bu acı tanıdık...
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta