Kabı kacağı hayvanlara sarıp,
Yaylalara göçüp gider Yörükler.
Belin başına çadırını kurup,
Kara çadırdan ev eder Yörükler.
Dağın başında bellidir sınırlar,
Kurt gelmesin diye dağı tanırlar.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
bir yörük kızıyla evliyim, epeyce tanırım yörükleri...sizi, bu güzel şiir için kutlarım, tebrikler yusuf beyim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta