Keçileri dağda güder Yörükler

Kabı kacağı hayvanlara sarıp,
Yaylalara göçüp gider Yörükler.
Belin başına çadırını kurup,
Kara çadırdan ev eder Yörükler.

Dağın başında bellidir sınırlar,
Kurt gelmesin diye dağı tanırlar.
Elinde değnek ile dolanırlar,
Keçileri dağda güder Yörükler.

Boynuzuna nazar boncuğu takar,
Koyunlarına gözü gibi bakar.
Kirmen ile eğirip yünü büker,
Yünü iplik edip dider Yörükler.

Otu kaynatıp üstüne tuz seper,
Ocağa tencereyi koyup kapar.
Dağdan kiriş toplayıp yemek yapar,
İçine süt katıp tadar Yörükler.

Malı çevirir ekine varırsa,
Bağdan çıkarır hayvanı görürse.
Hayvanlar etrafa ziyan verirse,
Onun parasını öder Yörükler.

Yusuf töre bizde yasadır yasa,
Yörük olanda asla olmaz tasa.
Sağ salim bir yılı atlatır ise,
Seneye bir kurban adar Yörükler.