Keçi -)) Şiiri - Necati Kavlak

Kimi ak kimi kara boynuzları kıvrımlı alnı ala
Kimi tiftik kimi kıl al tarağa eline özenle tara
Merttir yürüyüşü korkusuz tırmanır kayalara
Kuyruğu dimdik duruyor sallanmaz sağa sola

Sütü temiz yediği ot içtiği su aldığı hava gibi
Kılından kilim dokunur ışıl ışıl parlak ipek gibi
Sarp kayada gezer sirkte gösteri yapıyor gibi
Teke diyorlar erkeğine taşşağı beş okka sanki

Hani şu Yörükler var ya Toroslarda kıl çadırlı
Yaylada kurulmuş oba önünde bayrak asılı
Üstünde kıvrım kıvrım duman tütüyor hâsılı
Yörük’tür başkomutan Mustafa Kemal’in aslı

Temiz ve serttir Anadolu’nun havası ve suyu
Susayınca pınara uzanır içer Oğuz soyu suyu
Kanınca elinin tersiyle siler bulaşıp kalan suyu
Nerede şimdi o yaylanın saf ve leziz pınar suyu

Zaman değişti sürüde ne kıl ne tiftik keçi kaldı
Yayla yerine besihane ot yerine suni yem kaldı
Ne sütün ne peynir ne de kırmız etin tadı kaldı
Kirlendi her şey insanlık dürüstlük sınıfta kaldı

Hayal denizi
01.09.2021