Keçel Şiiri - Ahmet Çelik

Şeytan diyor köşede otur akılları çel
Umuda bir Pazar kur sırala ters açıyla
Kimi doyumsuz ruhla kimi fikriyle keçel
Duruşuyla kof mağrur başında gür saçıyla.

Yaratılıştan kaçıp ham hayale sığınan
İnsan nereye gider sırtındaki dağınan
Nefis pusuda bekler sık örülmüş ağınan
Bazen harman savurur o tek kale maçıyla.

Söylenen tüm sözlerim elek altı kalana
Huzur vermesin Allah mazlum malı çalana
Canımız feda olsun yüksek ilmi bulana
Beyni cüce kudurur bar bağlamış kıçıyla.

Güleç yüzle başlanan sanki bir sürek avı
Kötenle sürülerek hazır tarlanın tavı
Kalpte cazibesiyle aşka eş değer davı
Biraz ötede durur koynunda çam haçıyla.

Tarihlerde okunan tanınmayan bir eldi
Zihni silip süpüren tayfun misali yeldi
Bu pervasız heriften vatandaş gına geldi
Çok övünür uydurur ölü kral taçıyla.

30.01.2017
Ahmet Çelik
KEÇEL: Kel, saçsız, kıl
DAV : Bedel, mukabil