kar yağdı her şey irkildi
bağ bahçe insan felç oldu
toprak ,beton , dağ dondu
en güzel manzara içinde
yılların en soğuğunda
çimenlere uzanmış gibi
Keban hayata bakıyor
belki hayatları mahvetti
donmuş kalmış canlılar
içimde dışımda kar
fırtına ve rüzgar
yüzümde sırtımda kamçı izleri
kar kokuyor
kar beyaz Keban ruhuma iniyor
kalbimin atışları kar oluyor
hayat üşüyor durmadan
dudaklarım huzursuz
yalnızlığın çığlığı kar beyazdı
şu yağan kar bir savaşçı gibi
sert kıyıcı çığ olup akıyor
insanı hayatları esir alıyor
kanatları yorgun kuşlar bile
beyaz alevler içinde
gökyüzü buz indirmekte
çıktı çıkmadı güneş bir vardı yoktu
kar yağışı tipi fırtına çoktu
göğün ruh iklimi kar buz
cam kırıkları gibi havada
gökten yere kar olup dökülmüş
Keban'dan Dünyaya kardan dua..
mustafa kaya
25.01.2022 / istanbul
Kayıt Tarihi : 18.3.2022 12:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elazığlı Mustafa Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/18/keban-da-kar-gunu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!