Yolumuz düştü bir gün, adliye koridoruna
Sıramız gelene kadar, oturduk bir bank ta
Üç kişi belirdi o esnada koridorun ucunda
Ortada bir adam
İkide kadın, biri sağ biride sol kolunda
Dikkatimi çekti, ikisi de karısıymış aslında
Birde ne göreyim, olamaz olamaz dedim ya
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta