Kazın Mezarımı..! ! Şiiri - Durak Yiğit

Yâr senin sevdana düştüm düşeli
Çile yorgan oldu,hasret\’se yastık
Ben\’den başka herkes hep dört köşeli
Çile yorgan oldu hasret\’se yastık

Eller yâr\’in alıp sürerken sefa
Ben senden uzakta çekerim cefa
Görmedim inan\’ki hiç senden vefa
Çile yorgan oldu, hasret\’se yastık

Bu halime Mecnun bile şaşırdı
Firkat\’ın özlem\’in dağlar aşırdı
Bu kadar ayrılık sabrım taşırdı
Çile yorgan oldu, hasret\’se yastık

Eser durur başta özlemin yeli
Çağlayarak akar gözümün seli
Uzatmadın bir\’gün o müşvik eli
Çile yorgan oldu, hasret\’se yastık

Bu sevdayı çekmek zul oldu bana
Yıllarca yalvardım yakardım sana
Hep eziyet verdin,bu garib cana
Çile yorgan oldu, hasret\’se yastık

Bırakmadın beni kendi halıma
Hep bindikçe bindin gelip dalıma
Ne günahım varsa yükle salıma
Çile yorgan oldu, hasret\’se yastık

DURAK\’ım der böyle halım yazarım
Vefasız elin\’den gayri bi-zarım
Kalmadı mecalim kazın mezarım
Çile yorgan oldu, hasret\’se yastık

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ