Öğretmen!
Kerpiçten bir ev, okul sayılmış,
İçine birçok, canan yığılmış,
Her taraf dökük, çatı eğilmiş,
Zorda kolayı, bulur öğretmen!
Oğul!
Kur’an rehberin olsun hayatına anlam kat,
Resul önderin olsun İslam’ın yolunda git,
Garibanları gözet mazlumun elinden tut,
Hayatında hiçbir an hileye koşma oğul!
O Günlerimi Arıyorum!
Gönlümden geçeni bilemezsiniz,
O eski günleri göremezsiniz,
Geçen zamanları bulamazsınız,
Ben o günlerimi arıyorum hep!
O Kadar mı Zor?
Gönül kapılarını aralamak,
Söylesene bana, o kadar zor mu?
Sevenlerini bir bir sıralamak,
Söylesene bana, o kadar mı zor?
Kitaplar!
Kitaplar derman, kitaplar ömür,
Okumak ferman, ilahi emir.
Oku sayfa sayfa pasaj pasaj,
Olamaz mı Hiç?
Neden rahatsızsın, neden korkarsın?
Türbanlı polisler olamaz mı hiç?
Neden çıldırıyor, neden ürkersin?
Türbanlı hâkimler olamaz mı hiç?
Olduğu Gibi!
Şöyle, başımı alıp gitsem; maskesiz diyarlara,
Tıkasam, kulak vermesem riyakarlara,
Asudeliği yaşasam, hiçbir sesi duymasam,
Gözlerim kapansa da, gölgeleri görmesem.
Ölüm Aklıma geldikçe!
Her ölüm, sol yanımı ağrıtır,
İçim dağlar, gözümü ağlatır.
Hevesler dizginlenir, bu anda,
Ölüme Hazır mısın?
Gidiyorlar birer birer sevdiklerim,
Aynı sırada oturduğum bildiklerim.
Selam verip aldığım, tüm gördüklerim…
Ölüm hepimize gelecek bir gün.
Ölümü Güldüreceğiz!
Bir gün, bizim de atımız eğerlenecek.
Hepimiz bir gün ölümü öldüreceğiz
Can, dün başladı, ölümle değerlenecek
ne güzel anlatmışsınız.....tebrikler.....teşekkürler......
Yürekli bir şair.
başarılar