Hıçkırığa karışmış bir ses kulaklarını çınlatacak
Eski bir fotoğraf parçası gözlerini yaşartacak
Sen istediğin kadar unutmaya çalışsanda
Bazen bir yağmur, bazen siyah bir bulut
Ansızın sana beni getirecek
Ve bir bakacaksın ki maziye;
yağmurlar yağdı yine
hüzün çöktü yüreğime
yanlızım, yanlızlıktan bıkmışım
ıslanıyorum yağmurlarda
bu şehirde
bu sokaklarda
Artık sesin gelmiyor odamın kapısından
Artık yüzünü göremiyorum sokaklarda
Ben kimseyi sevemiyorum senden sonra
Ve ben hiç bir kadına bakmadım sen gideli
Şimdi sokaklarda yüzünü arıyorum
Şimdi meyhanelerde adını sayıklıyorum
Yaşamaya çalışıyorum
Hüzünlü gecelerin denizinde
Yani alışmaya çalışıyorum sensizliğe
Gittiğin toprakların ötesine
Bakmak istiyorum bensizliğine
Yani alışmak, yaşamak ya da hüzün
Yağmur son damlalarını damlatıyordu üstüne
Ve sen gidiyordun sessizce
Kimseler yoktu bu gidişinde
Bir tek ben ve yağmur vardık
Gidiyordun kimselere söylemeden
Yüzünden aşağı akan yağmur;
Ve sen esersin içimden
Çölde esen bir rüzğar gibi
Neden böyle hissederim bilmem
Seni her düşündüğümde
Birşey iliklerime kadar ürpertir beni
Gizleme artık gerçekleri
Unuttun sen çoktan beni
Öptüğümde o dudaklarını
Dinerdi gözyaşların
Tuttuğumda o ellerini
Titrerdi yüreğin
Hadi yine seni seviyorum desene
Ne oldu neden susuyorsun
Yoksa bu iki kelimeyi söylemek zor mu geliyor
Bahsetsene yeni yaşantından biraz
Yoksa hiç yaşamıyor musun
Biraz eski arkadaşlardan bahset
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!