Kazım Arslan Şiirleri - Şair Kazım Arslan

Akıbetin belli bir gün göçüp gideceksin
Tükenip bitecek senin de ömrü hayatın
Varsa bir güzel amel nurdur makamın
Çirkinle vardınsa menzile ebette nar !

Aldanıp da üç günlük dünyanın sihrine,
Manayı bırakıp düştü maddenin peşine!
Koskoca bir ömrü böyle tüketip gider ama
Bir kerecik düşünmez, bu gidişin sonu ne!

Kendinde mi sandın bütün kerameti
Hiç mi yok bunun bir senden öncesi?
Olmasaydı âtiye götüren bir mazi
Bilmem ki ne olurdu ahvalin şimdi?

Sanki...
Darlandı bu akşam yüreğim
Bir garip telaş içindeyim
Ne buradayım
Ne de buradan uzakta
Ne içindeyim mekânın

Sen söylemesen de derdinden bilir
Haber vermesen bile, haberin alır
Gönül lisanı konuşur, halinden anlar
Uzakta olsa da yakındır dost dediğin !

Kimselere söylenmedik sırlarını bilir,

Dünya üç günlük, ömür dediğin bir kısa an,
Akıbetim belli ama bilmem nerede ne zaman,
Rabbim eylese bizi, acıyıp bağışladığı kuldan,
Nimetlerine eriştirirse en iyi en güzel yoldan!

Dün nasıl geçip gitti anlayamadım,
Yarın neler olacak kimseler bilmez,
Gün bugün çok şeyler yapmak lazım,
Yazık ki biçareyim gücüm yetmez !

Sakın ola zarar verme gönül mülküne
Onarmaya kâfi gelmez, zira seneler
Yer ile yeksan olsa da yapılır haneler
Lakin çare bulmak zordur virane gönle!

Kötü gönlün öylece avutsun seni,
Aldattım kimseler bilmezsin sanırsın,
Şu ki hakikat bir aldanan var ama
Bunu bilen bilirde sen bilmezsin!

Hele istediği olmasın da bir gör o zaman
Dost kim düşman kim hemen belli olur
Beklediğini verme de bir bak
0 zaman İklim hemen değişir baharken kıs olur!

Bir eser kalmaz merhamet ve vicdandan