dağlar,
yerin kazıklarıydı...
bu da bir
Tanrı buyruğuydu...
oysa...
bu dünyada
kazık kakmak da
bir başkaydı...
önce
kazığın
sağlamını seçecek
ucunu sivriltecek
sonra da
kaldırıp
kaldırıp vuracak,
sallayıp
sallayıp duracak,
yer
yumuşadıkça
o
yolunu buldukça
kaldırıp
kaldırıp
bir daha
bir daha vurunca
o
iyice sağlamlaşınca
sen de
eşeğini bağlayacaksın...
Fikret Turhan-Yalova,
06.02.2015
Kayıt Tarihi : 6.2.2015 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!