Kazık Şiiri - Tayyibe Atay

çakıldık; çakılmış olduk!.
hem de nasıl çakılmak ama!.
ayaklarımız ucunda çukur, sırtımızda rüzgar!..
başımız üstünde bir yakıp, bir söndürdüğümüz ışık!.
ışık dedim çünkü; elektrik dedirtemezsiniz bana
dersem ne olur peki; çok açıkkkk!...
açık açık verilir fetva
dilim kesilir bea!..

sakladım onları ağzım odasına
dilim ile dişlerim
yaramaz iki çocuk artık
“dokun kaç oyunu” oynuyorlar boyuna!..

biri gıcır gıcır gıcırdıyor
ötekinin canı sıkılıyor
yaşanan kör zamana!..

t.a