Kazara Şiiri - Hatice Nayır

Önce geriye dön, bak
Anılara gülümse,
Unuttuklarına bile...
Telefon defterinden sildiklerine,
Artık sevgili olmayan sevdiklerine,
İnsan bildiklerine,
Hatta
Dost sandıklarına bile,
Hafifçe gülümse.

Başını kaldır,
Gökyüzüne bak.
Bulutlara seslen.
Yağmayı düşünmeyen damlacıklara,
Işık huzmelerine...
İstesen de kaymayan yıldızlara
Dileklerini yolla.
Şimşeklerin arkasına saklanmış
Gökkuşağını da unutma.

Elimi tut sonra,
Yüreğini aç bana,
Konuş yalnızlığımla...
Suskunluklarını kaldır,
Acılarını göm,
Yıllardır kazdığın
O dipsiz mezara...
Ve sadece gülümse.
Belki mutsuzluklar
Sonunda
Terk eder bizi de
Kazara...