bu seferki çok fazla
çok fazla inan bana
durağanlık geçerken
iz bırakır mutlaka
dertler ve korkular
aynı yerde doğarlar
zirveye çıkman için
bekleyen bir dağ gibi
korku eteklerimde
bırakmış ellerimde
korku içerilerde
bir yerler de bekliyor
nefes sesi duymayı
çok özledim kokunu
seni tanımıyorum
nasıl böyle özlerim
yalnız kocaman oda
konuşur duvarlarla
güvenmiyorum ama
yine anlatıyorum
yırtılmış bir zar düşün
doğacak kadar temiz
kan düşün ölüm düşün
büyüyecek bir gün, düşün
korkuyorsan bu kadar
neden burdasın hala
vazgeçemezki insan
birde kazanmış ise
kurduğum cennetimi
yok ettin yetmedimi
benim cehennemimi
nerede arıyorsun
Kayıt Tarihi : 19.9.2004 00:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!