Gözlerimin kan çanağına dönüştüğü bir akşamı daha atlatıyordum sabah uyandığım da
Alkol artık zevkten çok bir su gibi bağımlılık haline gelmişti bünyemde.
Yüzümde kısacık birkaç ayın yorgunluğu, ellerimde titreme, kirlenmiş sakallarım…
Dik duruşumu kaybetmeye başlamıştım gözlerinin içine bakmayalı
Yüzüne son dokunuşumu anımsadıkça her gün her akşam her saat lanet etmeye başlamıştım kendi orospu seçimlerime…
Gülümseyişin gitmiyor gözlerimin önünden
Ben senli gülmeleri özlemişim meğersem
Şimdi ise her şeyim sahte…
Dikkatimi veremiyorum çevremde ki beni düşünen insanların benim için gösterdikleri çabaya
Dikkatten öte anlam katamıyorum neden karışıyorlar kendi hayatıma
Sensizliği ben seçmiştim tıpkı bensizliği senin seçememen gibi
Bu seçim ikimize de bir şeyler kazandırmıştı..
Ben sensiz kolların canımı acıttığını, yüzünü okşayamamanın bana kaybettirdiği mutluluğu
Sen benimle olmaman gerektiğinin cesaretini, bensiz yaşayabilmenin gücünü yaşattın kendine
Giden ben
Kazanan sen olmuştun.
Oysa savaş benim savaşımdı!
Kayıt Tarihi : 12.3.2008 12:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!