Kalktı kara tren gibi ağır ağır yerinden,
Sular gibi kıvrılmış belini doğrultarak.
Hiç sessiz olur mu bu kalkış, yük ağır,
Bir of çekti ki sanırsın her şey kahır.
Yüzü gülümsemeden çok uzak,
Belli ki unutmuş gülmeyi,
Unutulmuş gülmek,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta