Kırım'da Safa Giray'la evlenen,
Kazan'ın Türk Hanı Süyünbike Han.
Kazan yurdunda büyük sultan denen,
Kazan'ın Türk Hanı Süyünbike Han.
Safa Giray ölünce sultan olan,
Oğlundan idareyi ele alan.
Ülkede düşmanlara korku salan,
Kazan'ın Türk Hanı Süyünbike Han.
Kırım'da belli bir yere ulaşan,
Önüne çıkan engelleri aşan.
Rus İvan'la yıllarca savaşan,
Kazan'ın Türk Hanı Süyünbike Han.
Türkün töre ve inancına uyan,
Güzel Kırım heder olmasın diyen.
Sultan Süleymandan yardım isteyen,
Kazan'ın Türk Hanı Süyünbike Han.
Yusuf İslamın aşkı ilke coşan,
Vatanı için savaşmaya koşan.
Ülkesi için Rusa esir düşen,
Kazan'ın Türk Hanı Süyünbike Han.
Süyünbike Han'ın esir düştüğünde söylediği ağıt:
takdırden adem ozbaydı, bır kuday tüzgenge
kudaydın kulı bır zaman kazaga tüzgendey.
mıng bes yüz onbeste bu dünyaga kelgenmen,
ata-ana davletı eş ketpes dep bılgenmen
ata-ana kolında bır kaygı da körmedım,
bu kaygılar körermen dep esaplap ta yürmedım.
(taktirden insan kaçamıyor, bir huda dilediğinde
huda'nın kulu bir zaman kaza'ya dilediği gibi.
bin beş yüz onbeş'te bu dünyaya gelmişim,
ata-ana devleti hiç gitmez diye bilmişim
ata-ana kolunda bir kaygı da görmedim,
bu kaygıları görürüm diye hesap edip de gezmedim.)
süyımbike atım, nogay zatım, kayda menım yas davletım,
sabiy şağım, nurlu yüzüm, mırza kızı bolgan baktım
(suyumbike adım, nogay aslım, nerde benim genç devletim,
çocukluk çağım, nurlu yüzüm, mirza kızı olduğum bahtım)
Kayıt Tarihi : 23.6.2013 21:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!