Tiren gider, sinyal nerde, ray nerde?
Her yıl kör- körüne ölene bakın.
Deprem nerde, bina nerde, fay nerde?
Gören var mı? Tedbir alana bakın.
İşçi kazaları binleri geçti,
Ya ezildi ya da makine biçti.
Herkes memleketin haline şaştı,
Ölen suçlu oldu, olana bakın.
Elektirik çarpan, binadan düşen,
Gemilerin tepesinde çalışan.
Çocuğu perişan, eşi perişan,
Ölen öldü, bari kalana bakın.
Maden kazaları inan çok çetin,
Yerin altındasın, var mı kıymetin?
Yüzlerce can gitti, kaldı bin yetim,
Bunları ateşe salana bakın.
Karayollarımız daha da feci,
Her gün bir- çok ölü, geride acı.
Gardaş bu ölümün var mı ilacı,
Var diyen, var ise yalana bakın.
Uçaklarımıza binip uçanlar,
Acemi elinden gitti ne canlar.
Bilgin, asker, köylü, bütün insanlar,
Gidenler gitti de, gelene bakın.
Günahsız yavrular yangında yanar,
Çoban, hayvanıyla dağlarda donar.
Fırtınalar eser, ocaklar söner,
Ağlayan gözleri silene bakın.
Yeter KARAC’OZAN; söyleme yeter,
Bazı kazalar var, savaştan beter.
Her sözün altında bir gerçek yatar,
Bir de saçlarını yolana bakın.
18 Aralık 2018 GÖLBAŞI
Kayıt Tarihi : 12.6.2020 00:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!