Kazağını Örmüştü Şiiri - Ozan Efe

kar yağdı güzelliğe
yüzüme güldü düşü
sar dedim denizliye
özden dolar gülüşü

yumuşayınca deli
titretir derken eli
kesince seher yeli
ışık sapar gümüşü

masa üstüne kolu
bellolmaz sağı solu
yaya gider eloğlu
teker üstü görmüşü

avuçların kanarken
karanfille yanarken
her yerleri anarken
şekere gözü koğuşu

ozan efe salep der
içer parasın öder
işin bitince gider
kazağını örmüşü