Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
ben hala oyuncaklarimi ve cocuklugumu özlüyorum
kazalarla bulusmam hep bundandir
Aman efendim özlediğimiz sadece ouncaklarımız ve çocukluğumuz mu acaba?Yoksa avuçlarımızdan akıp giden, bir türlü gidişine engel olmadığımız yaşamla birlikte sürüklenen fırsatlar ve güzellikler mi olsa gerek ?Ben içimizdeki çocuğun hiç büyümediğine inanırım hep...Aklımızda hep bir fotoğraf vardır çocukluğumuza dair...Ve biz hala o yaştayızdır...İşte yaşımız kaç olursa olsun, başımıza gelen ve adına kaza dediğimiz şey belki de içimizdeki çocuğun saflığı ile dünyaya bakışımızdandır...Kimbilir...İçinizdeki çocuk hiç büyümesin efendim...Aynı taze umutlar, ayn saf güzellikler hep varolsun dilerim...Saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta