Kaza Süsüyle Şiir Şiiri - Ömer Dalman

Şiir süsü verilmiş yazılar...
kimileri beğenirler, bağırlarına basarlar.
kimileri tukaka derler, karalarlar
dalga geçerler
dalgayı şiir gibi yazarlar
farkına varmadan aslında en düz cümlenin bile
şairler meclisinde 'şiir' olduğunun,
şair kulakların yazıyı 'şiir' duyduğunun...

şiir süsü verilmiş yazılar...
ağdalı kelimelerden uzak
ama biraz da olsa uğraştırıcı
düz yazıdan uzak
belki sadece dirsek temasında...

şiir süsü verilmiş yazılar...
düz olmasından daha iyi değil mi?
daha inandırıcı olmaz mı
kaza süsü verilmiş cinayetler?
binlerce kişi yutmaz mı 'kaza' diye onları?
hem daha bir düşünülmüş
şekle-şemale sokulmuş
bir tarz kazanmış, renklenmiş olmazlar mı?

sanatıyla kesmek biçmek
dümdüz kesip, telef etmekten daha duygulu değil mi
cesetleri bir seri katil için?
şiir gibi ahenkle, peşpeşe dünyaya verdiği
o vahşet eserlerinin hepsinin de sonuna
kanlı imzasını ekleyip
kişilik katmaz mı cinayetine?
eser süsü vermez mi sanat endişesiyle?

Şiir süsü verilmiş yazılar...
kimilerine göre şairlik aleminin mezar taşları...
kimilerine göre beklenmedik, şifa dolu sözler
inciler...

kesin bir şey söylemek zor
söyleyende de cesaret herhalde bol...
şiir gibi şiir olmak
ya da şiir süsü verilmiş cinayetlerde anlamlar aramak
kendini bulmak...
hepsi gerçek
hepsi de var ve hep olacak.
yolunu kendinin bilmesi lazım kişinin;
o zaman her türden de faydalar alacak.

şiiri, kaza süsü vererek okutanlara da
şiiri şiir gibi okutanlara da selam olsun.
sonuçta kazanan hep 'şiir' olsun.

(Ocak 2007)