Kaza süsü Şiiri - Bayram Mecit

Gel dedin geldim işte, sen gelmez sanmıştın ya,
O bebek gülüşünü son kez göreyim, bitsin.
Titremesin ellerin, o kocaman sayfaya,
Kahrolası imzayı hadi basıver gitsin.

Koskoca bir maziyi öldürüp silmek için,
Duvağın mı gerekti boynumda ilmek için.
Çekinme, keş halimi net görebilmek için,
Az gören gözlerini biraz kısıver gitsin.

Memur kabul mü derse al düşsün yanağına
Bir “evet” ateş olsun yüreğinin yağına
Adet ya kocacığın basarsa ayağına,
Canımı çiğner gibi sende basıver gitsin.

Bir tek bakışın bile şu an bana sus payı
Başka ne teskin eder benim gibi hastayı
O titrek ellerinle yedi katlı pastayı,
Kalbimi böler gibi hadi kesiver gitsin.

Hadi kalkın oynayın, şöyle tam karşım olsun
Öyle boy gösterin ki, bir ömür -arş-ım olsun
Bir misket istek yapın, cenaze marşım olsun,
Kocana mutluluğu, bana yası ver gitsin.

Gün gelir boşanırsan mazin çehrende resim
Olur ve gıybet eder dost sandığın her isim
Sakın yanlış iş yapma benim ak prensesim,
Sende tıpkı ben gibi bahta küsüver gitsin.

Aşkta çömezliğini çaktırma bari yine,
Benden öğrendiğini sat yeni sahibine.
Korkma düşüp kalırsam ayağının dibine,
Kimin nesi derlerse, boş ver susuver gitsin.

Çocuk kalbin bilmez ki nedamet yasasını
Sanma aşk kumarında buldun kupa asını
Üç ayağa indirip o nikah masasını,
Hiç uğruna kendini orda asıver gitsin.

Pişmanlığın kolyesi boynunda takın ola
Benden uzak yüreğin Allah’a yakın ola
Yar aklında bulunsun; kalbimde sakın ola;
Parmak izi bırakma… Kaza süsü ver gitsin.