Derin bir keder
Acı bir hüzün
Mutlak yoksulluk;
Dert ise başa
Serin bir rüzgar
Yârin gözleri mavi,
Yazdı, divan şairi
Etti gerçek, hayali
Bize bunlar Fûzûlî
Merakımı mazur gör ey sevgili
Gülen gözlerinle ruhumu şen eden sen,
Ölüm soğuğuyla yüreğimi yakan sen
Karanlıkları ışıtan düşlerinle,
Bugün sonbahar geldi
5 derece birden düşen havanın serin esintisi fısıldadı kulağıma
Yaz boyu sıcaktan kavrulan ağaçların yaprakları solgun, son demlerini yaşıyorlar dalda
Gökyüzündeki mavi, griye çalacak zamanı kolluyor
Güneş yorgun, tüm bir yaz boyunca parlayıp gücünü yitirdi, artık tenimi yakmıyor
Ağaç altı, duvar kenarı aradığım gölge üşütmeye başladı
Titreyen alevin aydınlattığı dört duvar,
Dört duvar arası karanlık içinde zihin.
Cızırdayan ateşe saplanan kör bakışlar.
Göz kırpan cildi yırtık kitaplar.
Kara desen değil, bir çift ahu gözlerin var.
Sarı desen değil, kıvrım kıvrım saçların var.
Edep desen bilmez, namaz bozar hayalin var.
Özür desen bitmez, dinmez öfkem, zararın var.
Senin gidene gel demeye yüreğin mi var.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!