Kaytan Ramazan Şiiri - Şeref Şener

Selamın Aleyküm Dostlar
Benim Adım Ramazan
Kaytan Bıyık da Derler
Eş Dost Sağolsun Bazan

Doğma Büyüme Mekan
İstanbul Tophane'de
Dört Yılı da Geçirdik
Yattık Mapushanede

Az Çok Bilinir Oldu
Bu Alemde Yerimiz
Düşmez Elimizden Hiç
Kehribar Tespihimiz

Ceket Omuz Üzeri
Racon Bu , Böyle Olur
Bir Omuz Hafif Önde
Öyle Yan Yan Yürünür

Sivri Burun Kundura
Arkasına Basılı
Topukları Yumurta
Ve de Pek Fiyakalı

Belde Kalın Bir Kuşak
Kafada Fes Takılı
Bir Nara Patlattım mı
Alırım Akılları

Giyim Tarzımız Böyle
Kendim Bildim Bileli
Elim , Yüzüm Çiziktir
Öyle Yara , Bereli

Geçenlerde Bir Güzel
Gördüm Yolda Yürürken
Sağa Sola Bakınıp
Gözlerini Süzerken

Boy Öyle Uzun Değil
Bir Elli Sekiz Gibi
Hafifçene Kilolu
Balık Eti Misali

Gözleri Var Uğruna
Adam Bile Vurulur
Kalçaları Üstüne
Apartıman Kurulur

Sorup Soruşturdum da
Fitnat Dediler Adı
Bir Er Kişi Bulup da
Evlenmekmiş Muradı

Valideyle Görüşüp
Haberdar Edeceğim
Niyetim Gayet Ciddi
Gidip İsteteceğim

Aşağı Mahalleden
Hacının Abdülkadir
Lakabı ki Delidir
Namı Böyle Bilinir

Öyle Deli Fişektir
Üç Beş Kişi Farketmez
Gelseler Üzerine
Beşinin Gücü Yetmez

O da Takmış Kafayı
Bizim Fitnat Hanıma
Ben Duydum İfrit Oldum
Vardım Gittim Yanına

Dedim "Kardeş Hayırdır
Ne İşin Var Fitnat'la
Bir Derdin Varsa Söyle
Anlayalım Anlat da"

Dedi "Sende Kimsin Be
Sende Nereden Çıktın
Benim Namım Delidir
Beni Tanımazmısın"

O gün Gözüm Karardı
Bir Şey Hatırlamıyom
Adamın Kaç Dişini
Kırdım da Sayamıyom

Bir Kaç Kırık Kemiği
Varmış Kaburgasında
Ziyarete Gitmişler
Hastane Odasında

Bir Süre Yatarmışım
Şimdi Nezaretteyim
Yazı Böyle Yazılmış
Kader Böyle Neyleyim

Çıkar Çıkmaz Fitnat'ı
İstetirim Babadan
Belki de Yüzümüze
Güler Artık Yaradan

Birisi Yanlış Yapsa
İnanki Fark Ederim
Adım KAYTAN RAMAZAN
Dünyayı Dar Ederim