Kayser Şiiri - Halil Manuş

KAYSER

Kayser’de biliyordu bilmesine
Olmadıktan sonra nasip, ne fayda?
Gitti en sonunda pisipisine
Yoksa iman; varmış tasvip, ne fayda?

Sözde bilge biriydi; gelgelelim,
İnsan görünümlü adam azmanı
“Krallığımdan vazgeçecek değilim”
Diyerek kayıp etti imtihanı

Nasıl ki göremiyorsa her bakan
Her bilende iman edemez elbet
Yenik düşer; araya, nefsi koyan
Gurur ve kibir ne büyük cehalet

Bitip tükenmez devrin kayserleri
Hepsinin ayrı görevi var mutlak
Tebliğle görevli gönül erleri
Dua eder içi kan ağlayarak

Tatmışken yenilgiyi yüce Resul;
Olur mu, ilk yenilgide yılgınlık?
“Ölmeyecek gibi” çalışmalı kul
Kimseye olmaz hak yolda kırgınlık

Onca olay var ibret alman için
Bilmem ki nedir seni engelleyen?
“Gâlu Bela” sözünde durman… Niçin?
Halil; tövbe et, affın olsun payen.

01/02/2013 11:00