Kaynayan Su Şiiri - Cumhur Boratav

gidiyorum kendime

ıslanmayı aldım bir elime
kaynayan bir su, sıcak
karnım açılmış ve elin değmiş içime

yüzüme yağan yağmur sığdı diğerine
hazzın benim içimdeki titrek dili
ve izin verdi hep ona
turuncu yağmurluğum
gülümseyerek
oynaşan gökkuşağının
uyanacak öfkesine

aslında kusmalıyım herşeyden çok

yaşamsa bir duygudur
açılarak uzanan parmaklarının
arasından süzülen bir soluk
-senin soluğun-

kusmalıyım aslında
herşeyden çok

-esniyorsun yatağında
kalkıp perdeyi açıyorsun
gökkuşağı giriyor
seni yaşatırcasına
hepsi hepsi bir yağmur-

bir eline ıslaklığın değiyor
ışıkta kırılmış senin halin
utangaçlığın, ayıplanmışlığın

diğerine
değdirip parmağını
kustuğun
boynundaki benim nefesim

gidiyorum kendime
her elimde
bir başka sen
diğerlerimde
senin kadar kırılma

kaynayan su