Simitine bile hasret kalınan şehir
sılada gurbet yaşanan memleketim
bereketim
memleketim
şu gök kubbe şu deniz
şu gelip geçen vapurlar
duyulmayan çığlıklar
hüviyetim
hürriyetim
memleketim
kar yağmur boranına
dağına bozkırına kurban olduğum
anne ol şehrim bana
anne ol bu şehrin fakir çocuklarına
hepimiz yetim hepimiz öksüz
hami ol al himayene
sılada gurbetim
benim memleketim
kasaba kasaba
il
il
deniz derya sahil
sokağına kaldırımına hasretiz
ah bu şehir ah bu şehir
pencereden bakıp seyrettiğim
seyrine doyamadığım
elemi elemim kederi kederim
memleketim
tırmandığım dağım
deniz derya sahil
her şey dahil
her şeyinle benimsin
benim asil soylu
memleketim
her sokağında kazanlar kaynıyor
birinde zift
birinde katran
kepçeyle dağıtıyorlar halka
sebil
kasaba kasaba
il il
kim kral kim soytarı
belli değil
10/Nisan/2010/c.ertesi
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 10.4.2010 23:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hürriyetin memesinden emdiğimiz sütü burnumuzdan getirme; anne ol memleketime anne ol bu dünyanın fakir öksüz yetim çocuklarına... Emniyet teşkilatı ve bağrında barındırdığı bütün gerevli polis memurlarına öğrencilerine gününüz kutlu olsun diyorum esenlikler diliyorum...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!