Her evde mutlaka tencere kaynar,
Kaynayan et mi dert mi kimse bilmez.
Ateş yandıkça içinde su oynar,
Kaynayan et mi dert mi kimse bilmez.
İnsanlara karşı tavrını takın,
İnsanlar sakin olmalıdır sakin.
Ocakta tencere kaynar velakin,
Kaynayan et mi dert mi kimse bilmez.
Yaşlı genç önemli değil yaşımız,
Hayatın derdiyle ağrır başımız.
Dertlerle pişer ocakta aşımız,
Kaynayan et mi dert mi kimse bilmez.
Elde avuçta durmaz kaçan kuştur,
Uzaktan gelen davul sesi hoştur.
Çoğu zamanda tencereler boştur,
Kaynayan et mi dert mi kimse bilmez.
Yusuf dolduk gardaşım dertle dolduk,
Ne arar iken biz sahi ne bulduk?
Dert pişirmekten biz dert küpü olduk,
Kaynayan et mi dert mi kimse bilmez.
Kayıt Tarihi : 18.12.2024 12:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!