Alo!
Kiminle görüşüyorum?
Ha!
Sen misin karıcığım, bak!
Saat dokuzu beş
Geçer geçmez evdeyim
Fazla gecikmem
O zamana kadar
Sen istersen kendine
Bi’ çekidüzen ver!
Masaya da o saten örtüyü koy!
Bak unutacaktım...
Çocuğu da erken erken uyutuver!
Sakın komşu karısına
Randevu filan verme!
Bu gece çıkacağımızı söyle!
İstemem gecemize ortak olsun
Ne dedin ne dedin?
Olamaz!
Annen mi gelecek?
Yine mi o kadın
Aşkımıza engel olacak?
Duydum duydum
Hep aynı masal
Yok annem, yok ablam
Yeter artık ya!
Bu kaçıncı kez...?
Tamam anladım
Bu sefer senin annen değil
Benim annem gelsin bari
Hemen ona haber vereyim
Hadi akşam benim annemi bekle
Görüşürüz öptüm...
Kayıt Tarihi : 3.9.2011 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kadınların çoğu, kocasının annesine(kaynanasına) tahammülü yoktur malum ve onu ayda bir olsun bile evine sokmak istemez. Fakat kendi annesinin hergün evine gelmesini arzu eder ve onu davet eder. Kocası tabii eşini kırmak istemez ve bu durumu ister istemez kabul eder. Ancak erkek annesini bir gün olsun kendi öz evine davet etmiş olursa karısı buna isyan eder ve kocasını kırar, çünkü bazı kadınların eşlerine karşı saygısı sıfırda.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!