Kaynana Şiiri - Refik Recep Pelit

Kaynana

Yürüyecektik hani senin ile yanyana,
Sen yavrum dedikce,bu gönül sana aşina
Zehir etme hayatı içelim kana kana,
Sığmazsın bu cüsseyle,o minicik kazana.

Oğluna ister iken,benziyordun Mehtaba,
Köprüden geçmek için,dayı dedin Babama
Sen'de benim yaşımda olmadın mı acaba?
Bu tafra ve çalımla layıksın sen kazana.

Namaz'la,Niyaz ile eremezsin Murad'a,
İnsan olmak gerekli üç günlük bu Dünya'da,
Ömrünü uzun sanma, ne kaldı ki sonuna
Kazandığın saygıyı,atma kaynar kazana.

Gölge etme yeter,hiç gerek yok ihsanına
Niyetin iyi olsa, içten derim Amenna,
Gündüz vakti kalınca, senin ile başbaşa
Canım atmak istiyor,seni kaynar kazana.

Yediğim lokmaları,gerek yok ki saymana,
İzin vermem konuşup,izanımı baymana,
En akıllısı Sen'sin, sor istersen aynana
Kuyu kazan kaynana,düşsün kaynar kazana.

Sevip geldim evine, sanmayasın yanaşma,
Bu yaptığın şirretlik, kalmaz senin yanına,
Elbet günün birinde, vurursun taş kafana,
Allah sabırlar versin, gireceğin kazana.

Sivrisinek saz olur hakkınca anlayana,
Davul,zurna az gelir,Ben'lik hissi sarana,
Hor gördüğün gelinin,merhem olsun yarana,
Cehennem'de kaynıyor,kazan kazan kaynana.

Dünya malı deniz, sığdıramazsın şafula
Mahlukat-ı hüda,tüm yüreklerle yanyana
Mühlet tamam olup da, çıkmak için mihraba
Gönülleri hoş tut sen, Cem-i Cümle Kazan'a.

Refik Recep Pelit
Kayıt Tarihi : 16.3.2005 13:54:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (2)

Refik Recep Pelit