Kaynana 2 Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Kaynana-2

Kaynana çok bilendir
Yapmacktan gülendir
Kaynananın iyisi
Kırk yaşında ölendir.

Kaynanam sanki kayık
Kaynatam kaytan bıyık
Kaynana dırdırından
Günümü bilmem ayık.

Kaynanam kaymak gibi
Severum kuymak gibi
Niyetumde hiç yoktur
Kızına oğluna gibi.

Kaynana kaynar ateş
Volkanik lav ona eş
Kaynananın yüzünden
Beni gören sanır keş.

Kaynananın güğümü
Okur üfler düğümü
Başıma düşman etti
Candan çok sevdiğimi.

Kaynana kaynar küküm
His ile verir hüküm
El evine gideli
Dert ile keder yüküm.

Kaynana kaymak gibi
Başımda oymak gibi
Ayağıma dolanır
Karışmış yumak gibi.

Kaynana kaynayasun
Derdunden oynayasun
Gelini sevmeyisan
Oğlina doymayasun.

Kaynana öven gelin
Bal-kaymak senin dilin
Kaynanan duyar ise
Darda hiç kalmaz elin.

Kaynanayı severum
Yanında hep överum
Sözümü dinlemezse
Uşağını döverum.

Gelin idi el eden
Yeni geldi baleden
Kaynanaya sus dedi
O da çıktı çileden.

Mustafa Hoşoğlu
05.11.2016