Kaynana Şiiri - Zeki Çelik

KAYNANA

Kızına beslenen derin sevgiyi,
İftiraya bağlı açık ilgiyi,
Temeli özünden alır bilgiyi,
Tül perde ardından sezer kaynana.

Yinede inanmaz bazı sözlere,
Yalan mı,gerçek mi bakar gözlere,
Tebessüm yansırsa güzel yüzlere,
Koridor,salonda gezer kaynan.

Ziynete, servete kusur arayıp,
Damadın hasmını hep karalayıp,
Kızını haneden tez aralayıp,
Bazende dostları üzer kaynana.

Yaptığı hatayı çabuk unutur,
Torunu gezdirir, sever avutur,
Dünüre naz yapar,biraz soğutur,
Coşunca maniler dizer kaynana.

Sabırlı durursa başımın tacı,
Huzuru bozarsa olurum acı,
Çok Zeki'de olsam yoktur ilacı,
Kendi kaderini çizer kaynana.

30-6-2003 ZEKİ ÇELİK