Kaynana Şiiri - Abbas Paksoy

Kız’ın, beni deli eyledi.
Tüy’ünü atıp da, tüledi.
Ben sustum, kendisi söyledi.
Niye doğurdun, bunu kaynana.
İllallah getirttirdi, bana.

Ne ayar’ı var, ne yular’ı.
Devirip, döküyor, suları.
Düşmanın olsun, böyle karı.
Niye doğurdun, bunu kaynana.
İllallah getirttirdi, bana.

Yaz’ı, kış’ı, bilmez oldum.
Sarardıkça, sararıp soldum.
Vallahi, ben bela’mı buldum.
Niye doğurdun, bunu kaynana.
İllallah getirttirdi, bana.

Kız’ı, ana’ya çeker dedim.
Böyle bir halt’ı, nasıl yedim.
Söyleyin şimdi, ben ne edim.
Niye doğurdun, bunu kaynana.
İllallah, getirttirdi bana.

İçi beni, dışı, el yakar.
Keşke, kalsaydım öyle bekâr.
Paksoy’um, nasıl başa çıkar.
Niye doğurdun, bunu kaynana.
İllallah getirttirdi, bana.